Page 3 - Conflict in healthcare settings
P. 3

‫چکیده‬

‫تعارض را می توان به عنوان اختلاف درونی یا بیرونی تعریف کرد که ناشی از تفاوت در عقاید‪ ،‬ارزش ها یا احساسات‬
‫دو یا چند نفر است‪ .‬از آنجایی که مدیران انواع روابط بین فردی را با افراد با ارزش ها‪ ،‬باورها‪ ،‬پیشینه ها و اهداف‬
‫مختلف دارند‪ ،‬تعارض یک نتیجۀ مورد انتظار است‪ .‬نظریه تعارض در طول ‪ ۱۰۰‬سال گذشته به طور چشمگیری تغییر‬
‫کرده است‪ .‬دیدگاه سنتی در باب تعارض معتقد بود اگر به کارکنان راه درست انجام کارها آموزش داده شود و ابراز‬
‫نارضایتی کارکنان به سرعت با عدم تایید مواجه شود‪ ،‬می توان از تعارض جلوگیری کرد‪ .‬امروزه اما‪ ،‬تعارض نه خوب‬
‫تلقی می شود و نه بد زیرا بسته به اینکه چگونه مدیریت شود می تواند رشد و نوآوری ایجاد کند یا باعث تخریب‬
‫شود‪ .‬به نظر می رسد حل تعارض کمتر از طریق تجربیات رشدی آموخته می شود و نیازمند تلاشی آگاهانه برای‬

                                                                                                                   ‫یادگیری است‪.‬‬

‫تعارض ماهیت کمی و کیفی دارد؛ ماهیت کمی یعنی تعارض بسیار کم منجر به ایستایی سازمانی (راکد شدن‬
‫سازمان) می شود و تعارض بیش از حد‪ ،‬اثربخشی سازمان را کاهش می دهد و در نهایت کارکنان آن را از جنبش و‬
‫حرکت باز می دارد‪ .‬مسئولیت تعیین و ایجاد سطح مناسب تعارض اغلب بر عهده مدیر است‪ .‬ماهیت کیفی یعنی‬
‫ممکن است یک فرد در یک موقعیت تعارض کامل ًا غرق شود‪ ،‬اما در زمان دیگری بتواند چندین تعارض را همزمان‬

                                                                                                                     ‫مدیریت کند‪.‬‬

‫مدیران پرستاری دیگر نمی توانند به طور سنتی به تعارض پاسخ دهند ( یعنی اجتناب یا سرکوب آن )‪ ،‬زیرا این امر‬
‫غیرمولد است‪ .‬در عصر کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی‪ ،‬مقابله و مدیریت مناسب تعارض برای مدیران‬

      ‫اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است‪ .‬توانایی درک و برخورد مناسب با تعارض یک مهارت رهبری حیاتی است‪.‬‬

‫سه دسته تعارض درون فردی ( شامل یک مبارزه داخلی برای روشن کردن ارزش ها یا خواسته های متناقض )‪ ،‬بین‬
                                                                                                ‫فردی و بین گروهی وجود دارد‪.‬‬

‫تعارض یک فرآیند است که ‪ 5‬مرحله دارد‪ .‬اولین مرحله از فرآیند تعارض‪ ،‬تعارض پنهان نامیده می شود که دلالت‬
‫بر شرایط پیشین دارد‪ .‬اگر تعارض پیشرفت کند‪ ،‬ممکن است به مرحله دوم یعنی تعارض درک شده تبدیل شود که‬
‫در این مرحله فرد تعارض را به طور منطقی به عنوان اتفاق افتاده تشخیص می دهد‪ .‬مرحله سوم‪ ،‬تعارض احساس‬
‫شده یا عاطفی‪ ،‬زمانی رخ می دهد که تعارض احساسی شود‪ .‬احساسات احساس شده شامل خصومت‪ ،‬ترس‪ ،‬بی‬
‫اعتمادی و خشم است‪ .‬در مرحله چهارم‪ ،‬تعارض آشکار که درگیری آشکار نیز نامیده می شود‪ ،‬اقدام صورت می گیرد‪.‬‬
‫آخرین مرحله در فرآیند تعارض‪ ،‬پیامدهای تعارض است‪ .‬عواقب پس از تعارض ممکن است مهمتر از تعارض اصلی‬

                                                                                 ‫باشد که به طور سازنده رسیدگی نشده باشد‪.‬‬

‫هدف بهینه در حل تعارض ایجاد یک راه حل برد ‪ -‬برد برای همه افراد درگیر است‪ .‬این نتیجه در هر شرایطی ممکن‬
‫نیست و اغلب هدف مدیر‪ ،‬مدیریت آن تعارض به گونه ای است که تفاوت های ادراکی بین طرفین درگیر را کاهش‬

                                                                 ‫‪3‬‬
   1   2   3   4   5   6   7   8