Page 14 - Conflict in healthcare settings
P. 14

‫بدون هیچ برتری روابط فرعی‪ ،‬دستور دهنده و دستور گیرنده است‪ .‬همکاری واقعی مستلزم احترام متقابل است؛‬
                                                             ‫ارتباط باز و صادقانه؛ و قدرت تصمیم گیری عادلانه و مشترک‪.‬‬

‫اگرچه تعارض یک نیروی فراگیر در سازمان های مراقبت های بهداشتی است‪ ،‬اما تنها یک نیروی کوچک است‬
‫درصدی از زمان صرف همکاری واقعی می شود‪ .‬همکاری مشارکت فرد را در تصمیمگیری برای انجام امور متقابل‬
‫افزایش میدهد‪ ،‬اهداف و در نتیجه بهترین روش برای حل تعارض برای دستیابی به منافع بلند مدت است‪ .‬زیرا‬
‫ممکن است دیگرانی را که مدیر بر آنها کنترلی ندارد و به دلیل فرآیند آن درگیر شوند‪ .‬و به این خاطر است که اغلب‬
‫این پروسه طولانی است‪ ،‬ممکن است بهترین رویکرد برای همه موقعیت ها نباشد‪ .‬علاوه بر این‪ ،‬آسان نیست‪.‬‬

                                                      ‫‪ )2۰۰9( Vaughn‬پیشنهاد می کند که رایج ترین موانع برای همکاری‬

‫سهمیه بین اعضای تیم مراقبت های بهداشتی چند رشته ای روابط مردسالارانه است‪ .‬همچنین کمبود زمان؛ تفاوت‬
‫های مبتنی بر جنسیت و نسل‪ .‬تفاوت های فرهنگی؛ و فقدان نقش شفاف سازی اعضای تیم‪ .‬او نتیجه می گیرد که‬
‫در حالی که همکاری احساسات گرمی را در محافل رهبری پرستاری در نتیجه نتایج برد‪-‬برد آن برمی انگیزد‪ ،‬اجرای‬

         ‫واقعی آن دشوار است و نیاز به سطح بالایی از خودآگاهی و همچنین مهارت های ارتباطی در تعارض دارد‪.‬‬

                                                                            ‫مدیریت تضاد واحد‬

‫مدیریت مؤثر تعارض مستلزم درک منشأ آن است‪ .‬برخی از منابع تعارض سازمانی ادامه نشان داده شده است‪.‬‬
‫برخی از علل رایج تضاد واحد انتظارات نامشخص‪ ،‬ارتباطات ضعیف‪ ،‬فقدان صلاحیت قضایی روشن‪ ،‬ناسازگاری یا‬
‫اختلاف نظر بر اساس تفاوت خلقیات یا نگرش ها‪ ،‬درگیری های فردی یا گروهی مورد علاقه‪ ،‬و تغییرات عملیاتی یا‬
‫کارکنان می باشد‪ .‬تنوع در جنسیت‪ ،‬سن و فرهنگ نه تنها بر حل تعارض تأثیر می گذارد‪ ،‬بلکه ممکن است خود‬
‫تضاد ایجاد کند‪ .‬این در نتیجه مشکلات ارتباطی از جمله زبان رخ می دهد و مسائل سوادآموزی و شناخت فزاینده‬

                                                                         ‫ای که برخی از عوامل فراتر از یکسان سازی هستند‪.‬‬

                                                                                                   ‫علل متداول تعارض سازمانی‬

                                                                                                                     ‫• ارتباط ضعیف‬
                                                                                 ‫• ساختار سازمانی نامناسب تعریف شده است‬
                                 ‫• رفتار فردی (ناسازگاری ها یا اختلاف نظرها بر اساس تفاوت های خلق و خو یا نگرش)‬

                                                                                                              ‫• انتظارات نامشخص‬
                                                                                                    ‫• تضاد منافع فردی یا گروهی‬
                                                                                                     ‫• تغییرات عملیاتی یا کارکنان‬
                                                                                               ‫• تنوع در جنسیت‪ ،‬فرهنگ یا سن‬

‫علاوه بر این‪ ،‬مردم در حال حاضر تمایل بیشتری برای جشن گرفتن تفاوتهای خود دارند و آنچنان مایل نیستند‬
‫برای جذب در یک گروه همگن‪ .‬همه این نوع تضادهای واحد می تواند روابط کاری را مختل کند و منجر به کاهش‬

                                                                 ‫‪14‬‬
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19