Page 9 - Conflict in healthcare settings
P. 9
و کاهش بودجه تقریب ًا همیشه باعث ایجاد تضاد می شود .بنابراین ،چنین رویدادهایی باید به خوبی اندیشیده
شوند تا قبل از تشدید درگیری های ایجاد شده توسط این رویدادها ،مداخلاتی صورت گیرد.
اگر تعارض پیشرفت کند ،ممکن است به مرحله دوم تبدیل شود :تعارض درک شده .تعارض ادراک شده یا حقیقی
فکری است و اغلب شامل مسائل و نقش ها می شود .فرد آن را به طور منطقی و غیرشخصی به عنوان اتفاق افتاده
تشخیص می دهد .گاهی اوقات ،تعارض را می توان در این مرحله قبل از اینکه درونی یا احساس شود ،حل کرد.
مرحله سوم ،تعارض احساس شده ،زمانی رخ می دهد که تعارض احساسی شود .احساسات احساس شده شامل
خصومت ،ترس ،بی اعتمادی و خشم است .از آن به عنوان تعارض عاطفی نیز یاد می شود .ممکن است تعارض را
درک کرد و آن را احساس نکرد (مثل ًا هیچ احساسی به تعارض متصل نیست و فرد آن را فقط به عنوان یک مشکل
قابل حل می بیند) .یک فرد همچنین می تواند تعارض را احساس کند اما مشکل را درک نمی کند (به عنوان مثال،
او قادر به شناسایی علت تعارض احساس شده نیست).
در مرحله چهارم ،تعارض آشکار که درگیری آشکار نیز نامیده می شود ،اقدام صورت می گیرد .این اقدام ممکن است
برای کنار کشیدن ،رقابت ،بحث ،یا جستجوی حل تعارض باشد .افراد به دلایل زیادی از برخورد با تعارض ناراحت
هستند یا تمایلی به پرداختن به تعارض ندارند .اینها عبارتند از ترس از تلافی ،ترس از تمسخر ،ترس از بیگانگی
دیگران ،احساس اینکه آنها حق صحبت کردن ندارند و تجربیات منفی گذشته در موقعیت های درگیری .در واقع،
مردم اغلب الگوهای برخورد با تعارض آشکار را در اوایل زندگی خود می آموزند ،و پیشینه و تجربیات خانوادگی
اغلب مستقیم ًا بر نحوه برخورد با تعارض در بزرگسالی تأثیر می گذارد.
جنسیت همچنین ممکن است در نحوه واکنش ما به تعارض نقش داشته باشد .از نظر تاریخی ،مردان اجتماعی
شده بودند تا به تعارض واکنش تهاجمی نشان دهند ،در حالی که به زنان بیشتر آموزش داده می شد که سعی کنند
از درگیری اجتناب کنند یا آنها را آرام کنند .الحمدان ( )2۰۰9موافق است و استدلال میکند که زنان عموم ًا برای ایجاد
روابط و گرد هم آوردن افراد اجتماعی هستند ،نه اینکه آنها را از هم دور کنند .او همچنین پیشنهاد میکند که زنان
بیشتر از مردان تمایل دارند به جنبههای بین فردی روابط توجه کنند« ،اغلب علایق ،ترجیحات و نیازهای خود را تابع
علائق ،ترجیحات و نیازهای دیگران میکنند».
این باورها در تحقیق الحمدان ( )2۰۰9متولد شد ،که نشان داد پرستار-مدیران زن سبک اجتنابی از حل تعارض را به
دنبال سبک مشارکتی ترجیح میدهند ،در حالی که پرستار-مدیران مرد سبک سازشآمیز و به دنبال آن سبک
یکپارچهسازی (متعادل) را ترجیح میدهند .تمرکز بر بهره وری و روابط) .او نتیجه می گیرد که پرستاران زن اغلب
تعارض را به عنوان یک رفتار دوری می کنند و بنابراین هر کاری که می توانند برای تأیید و حمایت انجام می دهند.
آخرین مرحله در فرآیند تعارض ،پیامدهای تعارض است .همیشه پیامدهای تعارض وجود دارد -مثبت یا منفی .اگر
تعارض به خوبی مدیریت شود ،افراد درگیر در مناقشه باور خواهند کرد که موقعیت آنها به صورت عادلانه مورد
بررسی قرار گرفته است .اگر تعارض به خوبی مدیریت شود ،مسائل تعارض اغلب باقی می مانند و ممکن است بعد ًا
بازگردند و باعث درگیری بیشتر شوند.
9
