Page 20 - Conflict in healthcare settings
P. 20

‫مدیران باید به اندازه کافی درون نگر باشند تا برنامه های پنهان خود را بشناسند تا در صورت کشف برنامه و استفاده‬
‫علیه آن ها در طول مذاکره‪ ،‬فلج نشوند‪ .‬اگر مدیری دستور کار پنهان را کشف کرد‪ ،‬باید بپذیرد که این یک ملاحظه‬
‫است اما قلب مذاکره نیست‪ .‬به عنوان مثال‪ ،‬اگرچه دستور کار پنهان برای افزایش کارکنان واحد ممکن است ایجاد‬
‫احترام مدیر در نظر کارکنان باشد‪ ،‬ممکن است نیاز قانونی برای کارکنان اضافی وجود داشته باشد‪ .‬اگر در طول‬
‫مذاکرات‪ ،‬کنترلکننده مالی‪ ،‬مدیر را متهم کند که میخواهد کارکنان را صرف ًا برای کسب قدرت افزایش دهد‪ ،‬ممکن‬
‫است مدیر اینگونه پاسخ دهد‪« :‬برای یک مدیر موفق همیشه مهم است که بتواند منابع واحد را به دست آورد‪ ،‬اما‬
‫مشکل اصلی اینجا پرسنل ناکافی است‪ ».‬مدیرانی که به شدت اعتراض می کنند که برنامه پنهانی ندارند‪ ،‬تدافعی و‬

                                                                                                   ‫آسیب پذیر به نظر می رسند‪.‬‬

                                                                                                                        ‫طی مذاکره‬
‫از آنجایی که مذاکره ممکن است تجربه ای پربار باشد‪ ،‬مذاکره کننده همیشه می خواهد آرام‪ ،‬جمع و مطمئن و‬
‫مطمئن به نظر می رسند‪ .‬حداقل بخشی از این اعتماد به نفس ناشی از داشتن آمادگی کافی برای مذاکره است‪.‬‬
‫بخشی از آمادگی باید شامل یادگیری باشد در مورد افرادی که مدیر با آنها مذاکره می کند‪ .‬افراد تیپ های شخصیتی‬
‫مختلفی دارند و در طول دوران کاری خود‪ ،‬مدیران بیشتر با این تیپ های شخصیتی در مذاکرات مختلف برخورد‬
‫می کنند‪ .‬اما آمادگی کافی نیست‪ .‬در نهایت‪ ،‬مذاکره کننده باید در ارتباطات خود شفافیت‪ ،‬قاطعیت‪ ،‬مهارت های‬
‫خوب گوش دادن‪ ،‬توانایی گروه بندی سریع و انعطاف پذیری داشته باشد‪ .‬مذاکره روانی و کلامی است‪ .‬مذاکره کننده‬

                                                                                 ‫موثر همیشه آرام و خونسرد به نظر می رسد‪.‬‬
‫علاوه بر این‪ ،‬مذاکره کننده باید به یاد داشته باشد که نگرانی در مورد وضعیت تقریبا در همه جا وجود دارد‪ .‬به عنوان‬
‫مثال‪ ،‬ویتزلر (‪)b2۰۱۰‬پیشنهاد می کند که بیشتر افراد با احتمال کمتری پیشنهاد شغلی را می پذیرند‪ ،‬حتی اگر این‬
‫پیشنهاد بدتر از پیشنهادی باشد که به یک هم کار داده می شود‪ .‬تمایل به دستیابی به نتایج بهتر از دیگران از‬
‫دوستان و همکاران گرفته تا رقبا می تواند باعث شود که افراد ارزش خود را روی میز بگذارند‪Witzler, 2010b, ( .‬‬
‫‪ )para 4‬ویتزلر پیشنهاد می کند که مذاکره کنندگان اغلب مقایسه های ضمنی با دیگران انجام می دهند و سپس‬
‫نمی فهمند که چرا طرف مقابل درخواست های خاصی را توهین آمیز می داند‪ .‬استراتژی هایی که معمولا توسط‬

      ‫رهبران در طول مذاکره برای افزایش متقاعدسازی و تقویت ارتباط باز استفاده می شود شامل موارد زیر است‪:‬‬
                                                   ‫• فقط از اظهارات واقعی که در تحقیق جمع آوری شده اند استفاده کنید‪.‬‬
                                                                     ‫• با دقت گوش کنید و ارتباطات غیرکلامی را تماشا کنید‪.‬‬

‫• یک ذهن باز داشته باشید‪ ،‬زیرا مذاکره همیشه پتانسیل یادگیری را فراهم می کند‪ .‬مهم است که پیش داوری نکنید‪.‬‬
                                                               ‫در عوض‪ ،‬یک فضای هم کاری (و نه رقابتی)باید ایجاد شود‪.‬‬

‫• سعی کنید بفهمید طرف مقابل از کجا می آید‪ .‬این احتمال وجود دارد که درک یک شخص با دیگری متفاوت باشد‪.‬‬
                                                                        ‫مذاکره باید بر تفاهم متمرکز باشد‪ ،‬نه فقط بر توافق‪.‬‬

‫• همیشه در مورد تعارض بحث کنید‪ .‬مهم است که تعارض را با بحث در مورد طرفین درگیر در مذاکره شخصی سازی‬
                                                                                                                             ‫نکنید‪.‬‬

                                                                 ‫‪20‬‬
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25